DOS ondanks winst toch met lege handen.

Het was een beetje een tegenstrijdig beeld na afloop: het winnende team dat chagrijnig het veld afkomt en de verliezer blij en opgelucht met de nederlaag. Zaterdag was dit toch het beeld bij de wedstrijd OVVO – DOS. DOS won met twee doelpunten verschil maar had voor lijfsbehoud met vijf goals verschil moeten winnen.

 Aan beide teams was te zien dat er spanning stond op dit degradatieduel. Het werd ook een echt degradatieduel met matig korfbal, weinig doelpunten en veel strijd en spanning.

Bij OVVO zat de nieuwe hoofdcoach van komend seizoen al op de bank en hij had zijn team als opdracht meegegeven lange aanvallen te spelen om het tempo uit de wedstrijd te halen. In het begin van de wedstrijd leek dit succesvol en pakte OVVO tweemaal een voorsprong. DOS houdt van een sneller en directer spel en nam al snel in de wedstrijd de regie over.

Er waren deze wedstrijd twee bepalende momenten. Het eerste moment was halverwege de eerste helft bij een 4-6 voorsprong voor DOS. Anouk van Brenk, tot dat moment goed op dreef met al twee doelpunten, liep een ernstige blessure op. Gedacht werd aan een afgescheurde achillespees, maar nader onderzoek in het ziekenhuis gaf deze duidelijkheid nog niet. Coach Andreas van Grootheest moest direct improviseren en bracht de voormalig KZ speelster Sofie Krop in. Ondanks een trainingsachterstand speelde zij een prima wedstrijd. OVVO scoorde wel direct de aansluitingstreffer, maar gelukkig herpakte DOS zich snel. Bij de rust was het voordeel nog twee punten voor DOS.

DOS startte na rust goed en scoorde driemaal op rij. Bij de 7-12 voorsprong had DOS het gewenste verschil al gemaakt, alleen waren er nog meer dan twintig minuten te spelen. DOS had OVVO waar het wilde, maar vergat het laatste beslissende zetje uit te delen. De twijfel sloeg een beetje toe bij DOS. Twijfel is altijd een slechte raadgever. OVVO profiteerde en scoorde tweemaal achtereen. Bij 9-12 kwam het tweede bepalende moment in de wedstrijd. Jeroen Groot was net ingebracht in de aanval en brak direct door. Zijn tegenstander wist niets anders te doen dan zijn knie naar buiten te draaien om hem af te stoppen. De scheidsrechter zag het, floot ook, maar gaf tot ontsteltenis van DOS en opluchting bij OVVO geen strafworp maar slechts een vrije bal. Een fout met gevolgen, want zo werd het geen 9-13, maar wel 10-12 in de volgende aanval van OVVO. DOS zat er op dat moment even doorheen en liet OVVO zelfs gelijk komen. Gelukkig was er nog de grote veerkracht van de Westbroekers, door aan het einde van de wedstrijd toch de overwinning met 12-14 binnen te slepen. Dit resultaat was net onvoldoende om degradatie te voorkomen. Vooral na rust lukte het DOS onvoldoende om tot scoren te komen.

Het is zuur om te degraderen waarbij je drie doelpunten te kort komt. DOS kan evenwel terugkijken op een fraai seizoen in de Hoofdklasse en met 9 punten met opgeheven hoofd afscheid nemen van de Hoofdklasse. Terugkeren naar dit niveau is zeker een optie. Met een gemiddelde leeftijd van 23 jaar zit er nog voldoende groeipotentie in het team voor de komende seizoenen.

Doelpuntenmakers: Mathijs de Rooij 5, Anouk van Brenk 2, Linda Nap 2,  Jeroen Groot, Bas de Jong, Tim Nap, Robin de Rooij, Leslie Barneveld en Lisa Rademakers allen 1.

Henk Fokker (OVVO) zet zijn knie in het bovenbeen van Jeroen Groot bij zijn doorbraak